به گزارش هفت چشمه به نقل از  فارس، انديشکده شوراي آتلانتيک يادداشتي را با عنوان «اقتصاد راکد ايران در پسابرجام»، به قلم «مهرناز صميمي» منتشر کرده است. اين يادداشت با اشاره به يک تيتر خبرگزاري دولتي ايسنا شروع شده که مي‌گويد «بيکاري واقعي در برخي شهرهاي ايران به 80 درصد مي‌رسد.»

بنابراين گزارش، مقامات آمريکايي اظهار مي‌دارند که هر آنچه بر اساس برجام لازم بوده را انجام داده‌اند تا تحريم‌هاي ايران در برابر محدودسازي برنامه هسته‌اي، تسهيل شوند. اما با وجود رفع تحريم‌هاي ثانويه که مانع سرمايه‌گذاري خارجي در اقتصاد ايران مي‌شد و همچنين احياي سطح صادرات نفت ايران به دوران پيش از تحريم، بيشتر ايراني‌ها منفعت محسوسي نمي‌بينند.

به جز برخي استثنائات نظير فروش هواپيماهاي مسافربري آمريکايي به ايران، ايراني‌ها همچنان در تعامل مستقيم با آمريکا دچار محدوديت هستند. هنوز براي ايرانيان غيرممکن است که براي بستگانشان در آمريکا پول بفرستند و براي ايراني – آمريکايي‌ها هم ميسر نيست که وجوهشان را مستقيما به ايران بفرستند.

آمريکا وقتي مي‌خواست خسارت تسليحاتي را که در دوران شاه سابق خريداري شدند اما هرگز تحويل نگرديدند به ايران بدهد، مجبور شد تا ميليون‌ها دلار را به يورو تبديل کرده و به‌صورت نقد به ايران بدهد.

بر اساس اعلام صندوق بين‌المللي پول، رشد کلان اقتصاد ايران در سال جاري به بيش از 4 درصد مي‌رسد اما صاحبان کسب و کارهاي کوچکي که با نويسنده شوراي آتلانتيک در تماس بوده‌اند، گفته‌اند که اگر هم فروش آنها افزايش داشته، ناچيز بوده است.

«آرمان»، کسي که پدرش براي حدود 50 سال در بازار بزرگ تهران کسب و کار داشته است مي‌گويد که حتي براي پرداخت اجاره مغازه و ساير هزينه‌هاي ضروري در مضيقه است. او واردکننده کالاهاي مصرفي است و همچنين تامين‌کننده بخش ساخت و ساز هم هست. به گفته آرمان، طي چند ماه گذشته مردم حتي براي خريد شير آب و فلاش تانک توالت نيز ترديد دارند. آنها سعي مي‌کنند آنچه را که دارند تا آنجا که مي‌توانند استفاده کنند و اميدوارند که اجناس به شکل معجزه‌آسايي ارزان شوند.

بر اساس گزارش فوق، تهراني‌هايي که مي‌خواهند اجناس خود را به فروش برسانند، در برابر قيمت‌هاي کم مقاومت مي‌کنند و خريداران نيز اميدوار هستند قيمت‌ها کاهش پيدا کنند بنابراين صبر مي کنند. ساخت و سازهاي جديد متوقف شده‌اند و بسياري از پروژه‌هاي جاري نيز متوقف شده يا به کندي پيش مي‌روند. بخش‌هاي توليدي ايران نيز در رکود به‌سر مي‌برند.

کارخانجات و معامله‌کنندگان خودرو هم با مشکلات مشابهي مواجه‌اند. در حالي که تورم تک‌رقمي شده است، هنوز در حدود 8 درصد است. خريداران خريد خود را براي دست يافتن به قيمت‌هاي پايين‌تر به تعويق مي‌اندازند اما در همين حال برخي خودروهاي توليد داخل ايران گران‌تر شده‌اند و اين در حالي است که عرضه کاهش يافته و تقاضا کم است.

نويسنده افزوده است: بيشتر ايرانيان کوچه و بازار از حصول برجام هيجان‌زده شده بودند و شديدا اميدوار بودند که تاثير مثبتي داشته باشد، اما آن انتظارات هنوز به سرانجام نرسيده‌اند. برخي مي‌گويند که اجراي برجام راه را براي شروع سرمايه‌گذاري شرکت‌هاي اروپايي در اقتصاد ايران باز کرده است اما برخي ديگر از جمله برخي کارشناسان اقتصادي بر اين باورند که مردم ايران در خصوص آنچه بايد از دوران پسابرجام انتظار داشته باشند به‌خوبي مورد اطلاع‌رساني قرار نگرفتند. آنها به اشتباه تصور مي‌کردند که برجام به همه سختي‌هاي اقتصادي پايان مي‌دهد. اين افراد خواستار آن شده‌اند که رسانه‌هاي ايراني تصويري واقعي از وضعيت اقتصادي کشور ترسيم نمايند که در آن تصوير، پيشرفت در برخي بخش‌ها به شکل دردناکي براي مدت زمان طولاني کند است. آنها همچنين بر اين باورند که برجام مشکلات بزرگ اقتصاد ايران از جمله «بيکاري» را حل نخواهد کرد.

در بخش ديگري از اين گزارش آمده است: بسياري از اقتصاددانان باور دارند که مشکلات ايران از جمله تورم و بيکاري، تنها به‌وسيله تحريم‌ها به وجود نيامدند بلکه ريشه در سوءمديريت دولت دارند. برخي بر اين باورند که اقتصاد ايران همچنان به‌شدت بيمار است و به‌شدت نيازمند سياست‌گذاري صحيح در پسابرجام است. خوش‌بين‌ها مي‌گويند که زمان و صبر بيشتري نياز است تا بهبود ديده شود اما بدبين‌ها بر اين باورند که هر خيري که از برجام حاصل‌شدني بود، حاصل شده است.

انتهاي پيام/